Warning! Waarschuwing! ⚠️ Wie niet bekend is met mijn weirdo-humor: Dit is een letterlijk een poepblog!💩
Vakantie betekent niet meteen dat mijn weirdness ook vrij neemt. Vooral mijn darmen kunnen de aandacht nog wel eens opeisen.
Mijn stoelgang is een stuk beter dan jaren terug, maar soms word ik nog wel eens onaangenaam verrast.
In Turkije bijvoorbeeld, toen Mike en ik bij een restaurantje heerlijk hadden gegeten.
Mike bestelde nog een drankje en zomaar, heel spontaan, ontstond er een feestje in mijn buik. Gezien het om een explosief feestje ging moest ik vaart maken om de boel niet uit de hand te laten lopen. Ik heb mijn lieve man dan ook achtergelaten in het restaurant en heb het op een rennen gezet naar ons hotel. Ik had mazzel dat het hotel aan de overkant zat, waardoor ik er geen vreemde trauma’s aan heb overgehouden, aan deze ervaring althans. 😁
Een andere ervaring, niet tijdens een vakantie maar het hoort het hier wel thuis, heeft me namelijk een klein trauma bezorgd.
Mike en ik zaten alweer in een restaurant. We hadden net gegeten en bestelden nog een kopje koffie, waarna ik opeens instant-beroerd werd. Mijn ingewanden reageerden ergens heel heftig op en waren niet te stoppen. Het toilet was niets meer dan een hokje grenzend aan de eetzaal wat mijn toilet-angst niet veel goeds deed, maar ik kon geen kant op of ik had op straat moeten gaan zitten.
Ik had geen andere keus en ben het hokje ingestapt. Het werd vervolgens een uitdaging om op de juiste manier gebruik te maken van de wcpot, gezien alles er via alle kanten uit wilde komen. Ik draaide een beetje heen en weer tot één van mijn lichaamsdelen op zou geven. Het was uiteindelijk mijn maag die won, maar de rest bleef niet ver achter. Ik zat gehurkt voor de pot en kotste met zo’n kracht dat ik meteen een ei legde op de vloer. Yep, ik heb op een vloer gepoept. Not my proudest moment.. 🙈
Poepen op hoogte mag ik ook van mijn lijstje strepen, zelfs poepen met turbulentie, wat eigenlijk een olympische sport hoort te zijn.
Al vind ik poepen an sich soms al een olympische sport. Tijdens onze rit door Noord-Europa was poepen ook een uitdaging.
We maakten gebruik van de toiletten die we tegenkwamen en soms was de nood hoog. De weg van Finland naar Moermansk, die zeer slecht was, voelde aan als the-never-ending-road. Het was niets meer dan een rechte weg vol met sinkholes, omringt door bos. Flink doorrijden was niet mogelijk, daarom lukte het ook niet om Moermansk in één keer te bereiken.
Vakantiepoep
‘Live – Laugh – Poop’
We vonden ergens een plekje in de bossen, langs de kant van de weg, wat jachtgebied bleek te zijn. Daar kwamen we later achter.
Ik was ondertussen redelijk gewend geraakt aan wildplassen, maar dat betekende niet dat ik het leuk vond. Bij elke beurt werd ik opnieuw onzedelijk betast door muggen, die je dáár echt niet wilt hebben. De Russische muggen leken nog agressiever te zijn dan de Zweedse. Het werd een soort competitie wie de grootste bulten kon maken.
Helaas vond mijn lichaam het wildplassen niet spannend genoeg meer. We lagen net op het bed in de auto toen mijn buik langzaam begon te huilen. Ik probeerde er geen aandacht aan te geven, maar het gehuil ging al snel over in gekrijs, hysterisch gekrijs.
Mijn darmen waren totaal van slag en eisten acute vrijheid van vulling. (Sorry, ik kan het niet anders omschrijven.🤣)
Mike kon de lokroepen van mijn darmen horen en schoot in de lach bij het zien van mijn angstige gezicht.
“Dat wordt wildpoepen,” zei hij schaterend.
Wildplassen is tot daar aan toe, maar poepen ging me echt te ver. Helaas, waar mijn poep normaal gesproken last heeft van verlatingsangst, leek het nu de vrijheid van de natuur te ruiken.
Ik begon me steeds ellendiger te voelen en de angst om de hele auto vol te kakken leek opeens rampzaliger dan wildpoepen.
En ja hoor daar ging ik uiteindelijk, met een wc-rol onder mijn arm, op zoek naar een beschut plekje. En dat was nog best lastig, omdat het vierentwintig uur per dag licht was. Maar ik kan nu wel zeggen dat ik midden in een Russisch jachtgebied heb gepoept, tussen de patronen.
Het is tot dusver mijn enige ervaring betreft wildpoepen, maar we weten nog niet wat voor avonturen me nog staan te wachten.
We hebben in onze woonkamer een wereldkaart-muur waarop we de landen die we hebben bezocht een kleurtje geven. En in de gang hebben we een bucketlist muur, waar we al onze behaalde avonturen op mogen schrijven. Misschien wordt het tijd om een poop-list-muur te maken. 😜
54 reacties
Hee Jeroen, Bedankt voor jouw geweldige bijdrage, haha! Goed ook om te weten dat ze in Schotland ook zo vriendelijk zijn wanneer het gaat om wildpoepen. :)
Er zijn hier veel grappige verhalen te vertellen! Ook ik draag graag een steentje bij. Deze zomer was ik aan het wandelen in de Schotse bergen toen het noodlot toesloeg. Natuurlijk week ik ver van het pad af en zocht ik beschutting achter een grote rots. Terwijl ik daar zat, kwam er plotseling een jonge, roodharige vrouw voorbij. Gelukkig nam ze het met een lach. Ze gaf me een duim omhoog en een brede glimlach voordat ze weer verdween. Gelukkig was ze niet beledigd toen ze een man zag hurken met zijn broek op zijn enkels.
Dank je wel! Superleuk dit! :) Ik heb geregeld te horen gekregen ‘Bloggen over poep? Waarom?’ Nou omdat het heel normaal is, maar wij hebben het raar gemaakt.
Geweldig om te lezen dat we op onze enigszins schaamtevolle momenten vriendelijk en respectvol met elkaar om kunnen gaan. I love it!
Dit is een fascinerende draad! Deze zomer heb ik met mijn vriend een paar weken gekampeerd in afgelegen gebieden. We hebben er helemaal niet over gesproken. We hadden het niet van tevoren gepland. Het bleek gewoon een noodgedwongen taak.
Als het moest gebeuren, zei ik misschien gewoon dat ik naar het toilet moest. Maar we wisten allebei dat er geen toilet was. Je moest gewoon een geschikte plek vinden, je broek laten zakken, hurken en de natuur zijn gang laten gaan. Ik moest het zo doen, en hij moest het zo doen.
En natuurlijk waren we niet de enige kampeerders die duidelijk (en overduidelijk) deze volkomen normale, menselijke behoeften hadden. Sterker nog, ik zag vrij vaak andere vrouwen en mannen, jong en oud, in even noodzakelijke situaties. Als onze blikken elkaar kruisten wanneer we onze toevlucht zochten in de bosjes, wisselden we een ietwat verlegen glimlach uit, of liever gezegd deden we alsof we helemaal niets zagen. Maar iedereen zag het, iedereen wist het, en het beste van alles: iedereen begreep het.
Niet de meest glamoureuze situatie tijdens onze fantastische vakantie, maar o zo noodzakelijk. Mijn conclusie van de reis is simpelweg dat we gewoon moeten accepteren dat het zo is, gewoon. (En elkaar met vriendelijkheid en respect behandelen.)
Dank jij wel voor je reactie! Dat bevrijdende gevoel is precies waarom ik veel dingen deel. :)
Toen het een beetje gênant voelde om weg te lopen van de tent en de bosjes in te gaan, probeerde ik tijdens mijn kampeertrip met een glimlach te bedenken dat, ja, de geweldige mensen in de naburige tenten ook geen andere keus hebben. Je moet achter een bosje gaan staan, je broek uittrekken en hurken om te doen wat we allemaal moeten doen! Ja, echt heel grappig! En dan hebben we ons hele leven geleerd dat het als een militaire “top secret” moet blijven. Het is bevrijdend om alle berichten hier te lezen. Dankjewel!
Jaaaa, zo jammer eigenlijk dat we hier niet meer over praten. Poepen is normaal én kan freaking funny zijn. :p
Heh, heh. Dit is zo’n vakantieherinnering waar de meesten van ons niet over praten! Maar het was eigenlijk best leuk, en in ieder geval nodig!
Je zegt het precies zoals het is. In het begin een beetje vreemd, maar poepen is eigenlijk ook een beetje vreemd, haha! Als we muzikale suikerspinnen zouden poepen zouden we het wellicht wat leuker en normaler worden. :p
Grappige verhalen! Fijn om te horen dat ik niet de enige ben met zulke ervaringen. Na acht weken kamperen in Noorwegen had ik behoorlijk wat plekken op de kaart moeten markeren als ik dat elke keer moest doen als ik hurkte om struiken en heide aan te bieden die mijn lichaam niet meer wilde! De eerste paar keer voelde het een beetje vreemd, maar uiteindelijk was het gewoon zoals het hoorde. Het was eigenlijk heel simpel en duidelijk.
Geweldige reactie! :) Tja, als je moet moet je.
Het is echt een genot om te poepen terwijl je in de buitenlucht hurkt! Sardinië hier. Fietstocht. Ik heb het nog nooit gedaan, maar hier werd het noodzakelijk.
Geweldig!! :) Geniet jullie mooie reis! En poepze! ;P
Nu in Noorwegen! We oefenen! Leuk!
Haha! Dank je wel! :) Tja, poepen en plassen, waarom is het eigenlijk zo’n taboe? We doen het allemaal. Enne, maak je geen zorgen over Scandinavië, daar is buiten-poepen en plassen niet alleen heel normaal, je hebt ook veel minder kans dat je iemand tegenkomt dan in dichtbevolkte landen. ;)
Geniet van je kampeertrip!
Het is echt bevrijdend dat je op zo’n ontspannen en humoristische manier over dit onderwerp kunt schrijven! Deze zomer ga ik een langere kampeertrip maken in de Scandinavische bergen. Dan weet ik dat het een uitdaging wordt. Als het anderen is gelukt, dan zal het mij toch ook wel lukken?
Hahahaha! Heel beleefd. Poepen en plassen kan ook een band scheppen. We doen het uiteindelijk allemaal. :)
Heh, heh, dat heb ik nog nooit meegemaakt en ik weet niet wat ik zou doen. Waarschijnlijk zou ik gewoon “nee bedankt” zeggen en weggaan. Het dichtst dat ik ooit bij zoiets in de buurt kwam, was toen een gehurkte man, die ik toevallig in de bosjes tegenkwam, met een lachje zei: “Ja, het moet gebeuren, sorry!” “Ja, precies,” zei ik, terwijl ik teruglachte. Ik had een wc-rol in mijn hand, dus hij besefte waarschijnlijk dat ik hetzelfde moest doen.
Inderdaad! Of vragen of hij of zij er gezellig bij komt zitten, whahaha! :p De persoon in kwestie zet het op een rennen óf je hebt iemand die je aanbod gretig aanneemt. In dat geval weet ik eigenlijk niet hoe ik zou reageren. Hahaha!
Goed verwoord, Femke! En als er dan op het meest kritieke moment iemand opduikt, moet je dat met een glimlach opvatten. Waarschijnlijk is de persoon zelf op zoek naar een geschikte plek. Dat is mijn ervaring.
Hahaha! Geweldig! Het is ook raar dat we ons ervoor zouden moeten schamen om buiten te poepen (of om überhaupt te poepen), een paar eeuwen geleden wisten we niet beter.
En poepen is gezond, dus laten we inderdaad vieren dat we het kunnen! :)
Tijdens onze kampeervakantie in Scandinavië deze zomer heb ik uitgebreide ervaringen opgedaan met wildpoepen. Van tevoren was ik een complete beginner. Maar nu ken ik de techniek en, niet in de laatste plaats, voel ik geen schaamte meer om achter wat struiken te gaan staan om een korte broek naar beneden te trekken en met een blote kont te hurken.
Poepers aller landen, verenigt u! Het is niets om u voor te schamen. Alle wandelaars en kampeerders doen het. Het hoort bij het leven. Laten we er gewoon van genieten, want we kunnen er niet omheen.
Heeee Laura,
Wat superleuk om te horen dat jullie het geweldig hebben gehad!
En vooral ook dat de toiletuitdaging geen probleem is geweest! En tja, eigenlijk is er ook geen probleem, we poepen allemaal, toch?! Haha!
Hoi! Laura hier. We zijn nu weer thuis na acht weken fietsen en kamperen in Zweden. We hebben het geweldig gehad. Vooral mooi weer, geen gevaarlijke situaties meegemaakt, leuke mensen ontmoet, niet in de laatste plaats andere bikers. En de toiletuitdaging dan? Helemaal geen probleem. Op sommige plekken waren er buitentoiletten om te gebruiken, soms gebruikten we toiletten bij benzinestations, cafetaria’s of winkels. Maar meestal moest de ochtendpoep in de bosjes worden gedaan. Ik heb ernaar gevraagd bij een toeristenbureau. De vrouw daar zei dat het normaal was om het te doen waar geen toilet was. Ik zag ook verschillende andere bikers en kampeerders in de bosjes doen. Naarmate de dagen verstreken, verdween de schaamte en kregen we allebei echt ervaring met hurken!
Heel graag gedaan! Fijne tocht en ik hoor graag hoe jullie het hebben gehad! :)
Bedankt voor je antwoord!
Hee Laura,
Ik denk niet dat het legaal is, maar ik denk dat het min of meer gedoogd wordt. Tot dusver begrijp ik dat het vrij normaal is om te doen, dus ik zou me er geen zorgen om maken.
Heel veel plezier alvast!
Een naïeve vraag: betekent wat AnnaV schrijft dat het legaal is om in het bos in Zweden te poepen? Voor mij wel een beetje interessant om te weten, want ik en een vriend gaan deze zomer waarschijnlijk op een fietskampeertocht in de Scandinavische landen.
Bedankt voor je leuke reactie! :) Ja, gek eigenlijk dat we dat raar vinden. Het westen is onderhand zijn natuur helemaal kwijt, uitzonderingen daargelaten. Wat fijn dat het er in Zweden anders aantoe gaat. En hoe normaal het is om ergens gehurkt te zitten, handig voor in de toekomst. ;)
Dit is een leuke discussie! Ik vraag me af welk deel van de volwassen bevolking in een jaar buiten poept? Toen ik in Rotterdam woonde, dacht ik er nauwelijks over na. Misschien doet maximaal 1% van de bevolking dit jaarlijks? Maar hier in Midden-Zweden, waar ik nu woon, denk ik dat het totaal anders is. “Iedereen” plukt bessen en paddenstoelen in het bos, de meesten maken regelmatig lange wandelingen in het bos en de bergen en velen jagen, vissen (inclusief vrouwen!) en kamperen in tenten in de zomer. Zelfs tijdens dagtochten is het gebruikelijk om toiletpapier in uw rugzak en/of in uw auto te hebben. Vaak kun je simpelweg geen toilet vinden als je het nodig hebt. De oplossing is dan om in de struiken of achter wat rotsen te hurken. Ik geloof eigenlijk dat meer dan 50%, misschien wel veel meer, binnen een jaar buiten poept. Ik heb er uiteraard nog nooit iemand naar gevraagd, maar dit is mijn indruk na vijf jaar hier. Niemand praat erover, je doet het gewoon.
Super!!! Ik hoop dat je hebt genoten van de vakantie!
Terug van onze kampeervakantie in Noorwegen. Mijn angst om buiten te poepen was ongegrond. Als er af en toe geen ontkomen aan was, was het gemakkelijk om geschikte plekjes te vinden om zich te verstoppen, zelfs voor een zeer verlegen vrouw.
Haha! Thát’s the spirit! Als je moet moet je, letterlijk schijt aan de rest. ;) Alvast heel veel plezier in Noorwegen!
Binnenkort gaan we op weg naar een kampeertrip in Noorwegen. Plezier met een realiteitsoriëntatie! Ik heb nog nooit buiten gepoept, maar een keer moet de eerste zijn.
Hee Sanne! Wat leuk dat je reageert. :) En wat een heerlijk vooruitzicht. Ik vind Scandinavië prachtig en zou er graag nog eens heen willen.
Maak je niet teveel zorgen om het vinden van toiletten. Mijn man en ik deden mee aan een avontuurlijke rally. Wij reden enkel B-routes met gebruik van een kaart en de vaart zat er flink in om op tijd bij het volgende punt te komen.
Als jullie lekker rustig aan kunnen doen, en enigszins een idee hebben waar jullie heen gaan, kun je natuurlijk van te voren even kijken of er toiletten in de buurt zijn.
Mocht dat een keer niet het geval zijn, ook geen worries. Het lijkt verschrikkelijk, maar als je moet, dan moet je gewoon. Denk er niet teveel over na. Poepen is normaal. ;)
Ik wens jullie vast een hele fijne vakantie! Maak je niet teveel zorgen, maar geniet van het mooie Scandinavië!
Hoi! Ik kwam deze site tegen toen ik op internet aan het zoeken was in verband met het feit dat ik me aan het voorbereiden ben op de zomervakantie. We gaan op kampeervakantie met een tent in het uiterste noorden van Europa.
Ik begrijp nu dat het misschien niet mogelijk is om de toiletten te vinden wanneer je ze nodig hebt. Ik heb buiten geplast, maar poep – nee.
Ik vroeg mijn collega die in haar jeugd op zo’n vakantie was of ze in het bos had gepoept. Ja, vaak, zei ze. Gênant? Nou ja, maar niet echt, want iedereen moest het doen. Het waren veertig jonge mensen die samen in een bus zonder toilet reisden! Mentaal onproblematisch voor de meisjes, zei ze. We moeten hurken om te plassen. Nog erger voor de jongens. Als je een jongen ziet hurken, weet je, zelfs van een afstand, dat hij aan het poepen is!
Ik realiseer me dat ik moet oefenen, zowel mentaal als fysiek, wil ik de auto ergens langs de weg kunnen stoppen, de wc-rol pakken, het bos in lopen, mijn broek naar beneden trekken en dan hurken en poepen. Als ik dit voorjaar ga fietsen, kan ik dan misschien oefenen om in de bosjes te lopen in plaats van naar het dichtstbijzijnde toilet te fietsen?
Terug na een kampeervakantie van zes weken in Scandinavië met mijn vrouw, moet ik toegeven dat ik een behoorlijk ervaren wildpoeper ben geworden. Helemaal niet elke dag, maar eigenlijk heel vaak, moesten we het buiten in de open lucht doen. In het begin was het een beetje ongewoon om je broek naar beneden te trekken en achter een struik te hurken. Maar we kwamen er al snel achter dat we niet de enigen waren die het op deze manier moesten doen. Op de meest populaire plekken voor wildkamperen was het eigenlijk heel gewoon, vooral ’s ochtends, om iemand anders met blote billen achter een struik of rots te zien hurken.
Kampeervakantie in Scandinavië. Dan raak je snel gewend om de wc-papierrol mee te nemen en het terrein op te gaan. Dan hurk je daar met je kont bloot en hoop je dat er niemand komt. Als dat eenmaal is gebeurd, kun je genieten van de bijdrage aan de circulaire samenleving.
Jij bedankt voor je reactie! :) Altijd fijn om te weten dat anderen in dezelfde situaties terecht komen, hopelijk normaliseren onderwerpen daardoor een keer. Al zullen dit soort (poep)situaties onflatteus blijven, denk ik. Zolang we er maar om kunnen lachen. :)
Ja, dat heb je ervaren. Op reis, en de noodzaak doet zich voor. Achter een struik en naar beneden met de broek. Dan hurk je daar met je kont naakt en hoop je dat er niemand komt. Onflatteuze situatie. Maar helaas zo noodzakelijk, en altijd goed om het voor elkaar te krijgen. Bevrijdend dat iemand het onder woorden durft te brengen!
Graag gedaan! :) Altijd fijn om te weten dat iets herkenbaar is voor anderen en vooral dat het komisch is. Lachen is gezond! ;)
Ja, ik weet zeker dat heel wat van ons de gênante wandeling in het bos hebben meegemaakt met de wc-rol in de hand! Maar soms is er geen andere optie. Grappig verhaal! Bedankt voor het delen van uw ervaring met ons.
Super die herkenning! En ja, het is inderdaad volkomen natuurlijk. Als je moet moet je. ;)
Thanks voor je reactie! :)
Hoi hoi. Je voelt je echt een beetje beschaamd als je in het bos hurkt met de wc-rol in je handen. Maar het is volkomen natuurlijk. Ik weet het uit eigen ervaring tijdens een kampeertrip in Zweden deze zomer. Ik was niet de enige die mijn broek buiten moest uittrekken!!!
Goed om voorbereid te zijn! Wed deze zomer op een wildernistrip naar Scandinavië, en dan zal ik toiletpapier echt onthouden. Dan begrijp ik dat je de schaamte letterlijk achter je moet laten! Hoe dan ook, de meeste mensen hebben een blote kont gezien. (Leuke discussie over taboe-onderwerp.)
Dit kan niet zomaar gebeuren in een noodgeval! Vele jaren geleden kampeerde ik met een groep andere jongeren met tenten in Zweden en Noorwegen. Bijna nergens waar we kampeerden was het toilet. De oplossing voor iedereen was om de broek tot op de knieën te trekken en te hurken in het bos. Als ongeveer 20 mensen het ’s ochtends gaan doen, zullen er enkele komische en gênante situaties ontstaan. Je voelt je een beetje kwetsbaar in zo’n situatie, ook al is het volkomen normaal.
Ik ben duidelijk geen ervaren kampeerder, Sven. ;)
Maar het is waar, als je moet moet je. Mocht er ooit nog een volgende keer komen zal ik er wellicht een stuk makkelijker in zijn. :)
Wandelaars en kampeerders maken zich geen zorgen over het poepen in het wild. En zonder een deur om op slot te doen, is de aanblik van een “volle maan” vaak onvermijdelijk. Wie kan het schelen? Zoals hierboven vermeld, moet je het doen als het moet. Bij kamperen in Scandinavië is dat meer regel dan uitzondering.
Ik deel soms iets te makkelijk, haha! Maar ik begrijp dat het niet voor iedereen zo werkt. Het klopt dat tijd heelt, ook gênante momenten. ;)
Oui, bien sûr! Maar het zijn niet alle herinneringen die we graag met iedereen delen. Gelukkig zijn de ervaringen gemakkelijker te accepteren naarmate de tijd verstrijkt.
Haha! Ik was zeker blij dat de jagers er niet waren. Ohhh wat erg dat je betrapt bent, ik begrijp je gene, maar anderzijds zijn dit wel de hilarische verhalen die je niet snel zult vergeten. :)
Altijd leuk om het voor elkaar te krijgen als de drang sterk is. Wees blij dat de jagers er niet waren! Eenmaal in Noorwegen werd ik betrapt met mijn broek op de knieën. Echt gênant.
Haha! Heerlijk om te weten dat ik niet de enige ben. Tja, als je moet dan moet je, hè? ;)
Grappig! Wees er zeker van dat u niet de enige bent. Op al mijn vakantiereizen naar Noord-Europa heb ik vaak moeten hurken achter een struik met broek naar beneden om te poepen.