Howdy, lieve mensen! Jeetje, waar moet ik beginnen? Time flies wanneer je chaotisch bent. 😉
Het is weer veel te lang geleden sinds mijn laatste blog en sindsdien is er uiteraard weer veel gebeurd. Vooral leuke dingen, no worries!
Ik ben lekker druk met mijn persoonlijke ontwikkeling en volg natuurlijk niet één maar meteen meerdere cursussen, want why not?!
Ik werd dan ook meteen uitgedaagd om het geleerde in de praktijk te brengen. Onder andere het geklooi met mijn knie zorgde namelijk voor de nodige frustraties. 

Niet normaal kunnen lopen is serieus klote. Daarnaast kon ik ook niet sporten en dat was juist een uitlaatklep geworden. Mijn lichaam reageerde uiteraard op het niet sporten. Mijn slechte houding door het vele zitten en hinkelen op één been zorgde voor pijntjes en dat gaf weer spanningen. De bekende vicieuze cirkel. Vervolgens bracht het plots overlijden van een oude vriend me even terug naar mijn oude ik. Het verleden waar angst en paniek de hoofdrol speelden. Gelukkig heb ik onderhand een shitload aan tools om daarmee om te gaan. Dit betekende alleen niet dat ik met een vingerknip overal van verlost was. Ik moest er wel iets aan doen. Theoretisch weet ik vaak wat ik moet doen, alleen het daadwerkelijk doen is een dingetje. 🙈

Soms moet je eerst even met je neus op de feiten gedrukt worden voordat je weer verder kunt. En dat gebeurde onlangs tijdens mijn allereerste zakelijke event, IMU- live. Mike nam me mee, omdat ik mezelf zakelijk meer wil ontwikkelen en mijn (online) marketing skills serieus aandacht nodig hebben. Hoewel ik het event open instapte had ik toch bepaalde verwachtingen, zoals sales-pitches en voor-mij-onbekende-marketing-jargon. Natuurlijk draaide het event om online marketing, maar het was grote verrassing dat er nog zoveel meer aan bod kwam.

Het samenzijn met andere ondernemers in allerlei vormen en maten, van starters tot doorgewinterde serial entrepreneurs, was bijzonder. Net als alle talks. Iedere spreker heeft iets waardevols gegeven. Om er een aantal uit te filteren. Zarayda Groenhart motiveerde me om mezelf meer te laten zien en vooral om actie te ondernemen. (Haar videocursus is mijn eerste stap.😉)
Lotte de man maakte gebruik van een eerdere fuck up en liet daarmee zien dat fouten maken ook in je voordeel kan werken.
Cintha, van Supergoedspaansleren, liet me inzien dat perfectie niet nodig is om een succesvol bedrijf op te zetten. 

Van chaos naar focus

‘Focussing is about saying no‘

Bianca van der Horst, oprichter van de Gebarenchallenge, vertelde over haar succes. Door haar cursussen kunnen dove en slechthorende mensen meer betrokken worden bij onze samenleving. Het is dat ik momenteel al teveel cursussen volg, maar in de toekomst zou ik dit ook graag willen leren. 
David de Kock, van 365 dagen succesvol, heeft een geweldige missie. Nederland het gelukkigste land ter wereld maken. 365 dagen succesvol biedt diverse trainingen aan die jouw leven hoe dan ook verrijken. Zij zijn voor mij een groot voorbeeld en ik wil zeker een keer bij aanwezig zijn bij een live event. 

Albert Sonnevelt, Nederlands leukste psycholoog, en Tonny Loorbach, de oprichter van IMU, waren stiekem een favoriet. (Albert en Tonny zijn samen trouwens ook heel leuk! Hun podcast is echt een aanrader!)
Maar het waren de woorden van zowel Dorit Roest als Veerle Smit die me wakker hebben geschud. Eén van de opdrachten was om je dagelijkse bezigheden in kaart te brengen. En daar stond het opeens, zwart op wit. Ruim 80% van mijn tijd gaat op aan anderen. Aan dingen die helaas geen geld opleveren. 

Begrijp me niet verkeerd, ik hoef niet overal een vergoeding voor te krijgen. Ik vind het heerlijk om anderen te helpen, maar wanneer ik zoveel voor anderen doe dat ik niet meer aan mijn eigen dingen toekom gaat er ergens iets mis. 
Ik zeg nog steeds niet snel nee en vraag ook niet makkelijk om hulp. Deels omdat ik een controlfreak ben en alles graag zelf wil doen. Anderzijds omdat ik meestal de persoon ben die anderen hulp bied en dat laatste is nogal doorgeschoten. Het was dan ook wat teleurstellend dat mij nauwelijks hulp werd geboden toen mijn knie aan gort lag. Ik wil niemand aanvallen, ik heb niet om hulp gevraagd en weet al te goed hoe je tijd opgeslokt kan worden door het dagelijks leven. Het was ook geen ramp en ik ben gelukkig redelijk snel hersteld. Plus ik heb weer extra waardering gekregen voor de gewone dingen, zoals normaal lopen.😁 

Onderhand zou ik toch wel moeten weten hoe belangrijk het is om jezelf op nummer één te zetten en toch is dit nog steeds een leermomentje. Als ik mijn doelen wil bereiken zal ik toch echt prioriteiten moeten gaan stellen. En dat geef ik meteen aan jou mee. 
Wat wil jij in het leven? En in hoeverre doe jij daar je best voor? Zet jij jezelf (en jouw doelen!) op nummer één of niet? Zo, nee, waarom niet? Is dat uit gewoonte of heb je daar een andere reden voor? En is die reden gegrond of is het een mogelijke uitweg? Denk daar eens over na. 😉 

Ik heb zoveel plannen, hele leuke die ik al veel te lang heb uitgesteld, 
daarom moeten andere dingen nu maar (even) wijken. 
Wat zijn mijn plannen? Dat komt later, zodra mijn boek af is, want dat is prioriteit nummer één. 😇